


Бозӣ кардан



Гурӯҳи яхбандӣ
Баъди баромади гурӯҳҳо даври якуми бозӣ оғоз гардид. Бозии «Мураббӣ Саид» қобилияти вокуниши ҳамагонро пурра нишон дод, ки пас аз се даври мусобиқот ниҳоят дастаи бодӣ ва дастаи Хирси Сафеди Калон аз ҳисоби бозии аълои ҳамдастагонашон соҳиби ҷоиза гардиданд.




Баъди баромади гурӯҳҳо даври якуми бозӣ оғоз гардид. Бозии «Мураббӣ Саид» қобилияти вокуниши ҳамагонро пурра нишон дод, ки пас аз се даври рақобат дар ниҳоят дастаи бодӣ ва дастаи Хирси Сафеди Калон ба туфайли бозии аълои ҳамдастагонашон соҳиби ҷоиза гардиданд.

Ринги барқ
Дастаи комил ҳамчун идеяи асосӣ ваҳдат хоҳад дошт. Дар баробари душворихо ва душворихои гуногун муттахидии коллектив, гамхории хамдигар, хавасмандй ва тахаммули коллективро боз хам муттахидтар мегардонад. Ҳама дастҳо дошта, доира месозанд, дастҳояшонро озод мекунанд, ҳар кас як қисми ресмонро нигоҳ медорад, то доира ташкил кунад, пойҳояшон ба ҳам мепайвандад, ҳама дар як вақт ба ақиб меафтанд ва ҳама ресмонро ба як самт мегардонанд. Бо ҳамкории ҳамагон, мо супориши 660-ро ба анҷом расонидем.


Баъд чанд нафар рафицон дар челонгаи сайру гашти ресмон иштирок карданд. Ин бозӣ мисли Юнхуаи мост. Ҳама медонанд, ки мӯрчагон метавонанд беш аз 30 маротиба вазни худро бардоранд. Хар як аъзои Юнхуа мисли мӯрчаест, ки дорои қудрат ва потенсиали бузург аст. Ҳамзамон, вақте ки ҳар як корманд дар хати пеш пул мебардорад, тамоми дастаи Юнхуа дар паси ӯ қарор доранд, то ба ӯ дар тақсим кардани вазн кӯмак расонанд.


Дар давоми бозӣ, ҷаноби Хуан ва ҷаноби Ван аз фурсат истифода бурда, ба ҳар як корманде, ки дар кори худ содиқона кор мекарданд, миннатдорӣ баён карданд. Хуан Донг инчунин паёми худро ба ояндаи Юнхуа баён кард: муваффақият аз мубориза аст.


Вақти хӯроки шом
Пас аз бозӣ ҳама барои хӯроки шом ҷамъ омаданд. Нозу неъматҳои хушбӯи рӯи дастархон ҳамаро аз даст надодан намемонд. Шумо бояд дар зиндагӣ хушбахт бошед ва шумо бояд аз хӯрдан, нӯшидан ва лаззат бурдан лаззат баред.


Базми гулхан
Пас аз хўроки серї њама рўи сабза љамъ шуда, дар болангчањо меѓунљиданд, дар гамакњо мехобиданд, сўњбат мекарданд. Хандаю ханда достони шахрчаи хурдро фаро гирифтааст. Шаб охиста-охиста фаро расид ва дар баробари садои мусикй хама даст ба даст гирифта, давра ба давра мераксиданд. Нихоят, Хуан Дун гулханро афрухт, гулхане месухт, ки ин рамзи гул-гулшукуфии тараккиёти Юнхуа дар оянда аст. Бозии нахзаниву тайзанӣ низ ба мо имкон дод, ки аз овози аҷиби сурудхонӣ ва рақси "достонӣ"-и ҳама лаззат барем. Хамин ки шаб фаро расид, мухити шодмонй боз хам пурзуртар гардид. Ҳама барои суруду рақс ҷамъ омада, мисли кӯдакон аз сафар лаззат мебурданд.


Вақти фиристодан: июл-27-2022